جنسیت و رده سنی
اسباب بازی تقویت هوش کودک
اسباب بازی تقویت مهارت کودک
در این مقاله در مورد روشهای افزایش هوش هیجانی در کودکان و موارد مرتبط با این موضوع صحبت میکنیم.
مجله موفقيت : به توانايی افراد در شناخت و کنترل احساسات شخصی خود و ديگران و همچنين استفاده از اين توانايی براي تصميم گيری بهتر، تفکر خلاقانه، انگيزه بخشيدن به خود و ديگران، لذت بردن از سلامتی و روابط بهتر و زندگی شادتر، «هوش هيجانی» می گويند.
دانیل گولمن روانشناس و نویسنده کتاب هوش هیجانی می نویسد:
خانواده نخستین جایگاه یادگیری هیجانات است.
در این فضای صمیمی یاد میگیریم که درباره خودمان چه احساسی داشته باشیم و اینکه دیگران چگونه به احساسات ما واکنش نشان میدهند.
اینکه راجع به این احساسات چگونه بیاندیشیم و چگونه به آنها واکنش نشان دهیم و چگونه امید و ترس را درک و ابراز کنیم.
آموزش هیجانات نه فقط از طریق آنچه والدین مستقیما به کودک می گویند و طرز رفتار آنها با او صورت می گیرد، بلکه نحوه برخورد آنها با احساسات خود و طرز رفتار آنها با یکدیگر نیز در این زمینه تاثیر گذارند…” (ص-17)
جان گاتمن بر اساس تحقیقات چندین ساله خود در زمینه هوش هیجانی والدین را به چهار دسته تقسیم می کند:
هوش هيجانی به کودکان کمک می کند تا در موقعيت های تهديد کننده و خطرناک، واکنش مناسب تری برای نجات خود انجام دهند.
همچنين با کمک هوش هيجانی می توانند به ريشه های غم و شادی در خود پی ببرند و آن را مديريت کنند.
حساسيت و هوش هيجاني بالاتر به کودکان کمک می کند تا نيازهای ديگران را درک کنند و حداقل با همدلی به آن ها کمک کنند و با کنترل بر احساسات خود، حس مسئوليت پذيري را در خود تقويت کنند.
در مجموع افزایش هوش هیجانی در کودکان به آنها کمک می کند تا يادگيری بهتری داشته باشند و خوشحال تر و سالم تر و موفق تر از ديگران باشند.
افزایش هوش هیجانی در کودکان به آنها کمک مي کند تبديل به بزرگسالی مسئول و با اعتماد به نفس شوند.
نتايج تحقيقات گسترده نشان می دهد که مهارت های هوش هيجانی و افزایش هوش هیجانی در کودکان، درزندگي تحصيلی، شخصی و اجتماعی کردن کودکان نقش مهمی ايفا می کند.
هيجان ها قادرند توجه را به هر سمت سوق دهند که اين خود بر يادگيری، حافظه و رفتار تاثير می گذارد.
مثلا توانايی کنترل هيجان ها می تواند به کودکان کمک کند در کلاس درس تمرکز حواس داشته باشند و موقعيت های اضطراب زا را اداره کنند.
در واقع کودکانی که مهارت های بالاتری از لحاظ هوش هيجانی دارند، در مقايسه با کودکانی که از اين لحاظ دارای مهارت های کمتری هستند، تمايل دارند موقعيت های تحصيلی بالاتری را تجربه کنند.
بنابر تحقيقات انجام شده، وجود کمبود در مهارت هاي هوش هيجانی با استعمال دخانيات، افسردگی و خشونت کودکان مرتبط بوده است.
همچنين ناتوانی کودکان در تشخيص حالت های هيجانی چهره ديگران می تواند مستقيماً با دشمنی و پرخاشگری آنان مربوط باشد.
چون کودکان پرخاشگر نسبت به کودکان غيرپرخاشگر دشمنی بيشتری در ديگران مشاهده می کنند.
برعکس، کودکاني که در تشخيص هيجان ها مهارت بيشتری دارند، دارای ارتباطات اجتماعی مثبت تری هستند.
آنها قادرند روابط اجتماعی مطلوبی را در مدرسه ايجاد کنند، در محيط مدرسه احساس راحتي بيشتری دارند، حمايت معلمان و همکلاسی های خود را بيشتر جلب مي کنند و دلبستگی سالم تری نسبت به مدرسه در آنان شکل می گيرد.
خوشبختانه هوش هيجانی مفهومی قابل يادگيری است. برخلاف بهره هوشی که در طول زندگی سطح آن تقريباً ثابت است، افزایش هوش هيجانی در کودکان راههای زیادی دارد.
به گزارش نی نی بان متخصصان برای افزایش هوش هیجانی در کودکان توصيه هايی برای والدين دارند:
به کودکان خود فرصت تمرین هیجانها را بدهید و تمرین واقعی برای کودکان، بازی است.
وقتی به کودکان خود اجازه میدهید که هیجانها و احساسهای خود را بیان کند و در محیط واقعی آنها را تمرین نماید، او نیز یاد خواهد گرفت که هر هیجانی، به چه میزان و چه اندازه میتواند او را در برقرای ارتباط با همسالان، یاری دهد و یا میتواند موجب آسیب در روابط اجتماعی شود.
مثلاً اگر به کودکان بگوییم که اوه، حالا میخواهم که عصبانی بشی و به او فرصت دهیم که عصبانیت خود را نمایش دهد و بعد به او بگوییم که آره، چقدر خوب تونستی اون رو نشان بدی!
حالا به نظرت من باید در برابر تو چی کار کنم؟
کودک علاوه بر آگاهی به اثر هیجانهای متفاوت قادر خواهد بود، بازخورد هر کدام از آنها را تمرین نماید.
چنین امری علاوه بر آگاهی والدین، نیازمند محیط اجتماعی و بازی هوش برای آنهاست
والدین با قرار دادن کودک در محیط بازی با کودکان همسال، میتوانند از نزدیک شاهد رشد و پرورش مهارتهای هوش هیجانی کودکان خود باشد.
آگاهی از هیجانهای کودک:
یعنی هوشیار بودن نسبت به وجود هیجانها در دیگران.
بیان نکردن علاقه، خشم یا ناراحتی به این معنا نیست که کودک آنها راتجربه نمی کند.
برای آگاهی از هیجانات کودک ابتدا باید به هیجانات خود واقف باشید.
والدینی که سعی می کنید هنگام اضطراب ، صبور و مهربان باشید یا زمانیکه عصبانی هستید به اجبار لبخند بزنید در حال انکار احساس خود می باشید.
این کار کمکی به شما نخواهد کرد بلکه شدت فشار روانی شما را افزایش می دهد.
در کودکان نیز چنین اتفاقی می افتد پس لازم است شرایط بروز هیجانات را برایشان فراهم کنید و اجازه بدهید با آنها خود روبرو شوند.
اگر فکر می کنید کودکتان احساس ناراحتی، ترس یا خشم می کند بهتر است تلاش کنید خودتان را به جای او بگذارید تا دنیارا از دیدگاه او ببینید.
این کار کمک میکند بفهمید وقتی برادر کوچکترش دفتر تکالیفش را پاره می کند چه احساسی به او دست می دهد و به جای اینکه سرزنشش کنید که چرا دفتر را جلوی دست برادرش قرار داده راه حلی برای رفع این معضل پیدا کند.
این کار باعث افزایش هوش هیجانی در کودکان میشود.
اضطراب خودتان را کاهش دهید. «هری استاک سالیوان»، نظریه ای مبنی بر به ارث بردن اضطراب از والدین را ارائه کرده است. تحقیقات نشان می دهد که تماس لمسی والدین، صدا و حتی حرکات آنها می توان اضطراب نوزاد را کاهش یا افزایش دهد.
بسیاری والدین زمانی که کودکشان با مشکلی روبرو شده سریع راه حلی تعیین می کنند و به خورد کودک می دهند.
آخرین گام آموزش هیجان حل مسئله توسط خود کودک است و والدین در اینجا نقش راهنما را برعهده دارند.
به کودکتان بیاموزید که چگونه مشکلات را حل کند.
گاهی وقت ها، زمانی که کودکان احساس کنند درک می شوند، راحت تر می توانند مشکلاتشان را قبول و حل کنند؛
البته زمان هایی هست که آنها برای این کار، به کمک والدین خود نیز نیاز دارند.
بهترین کار این است که صبر کنید تا آنها، خودشان برای حل مشکلات، سراغتان بیایند و کمک بخواهند.
به او یاد بدهید که چگونه خودش را تسکین دهد و آرام کند. کودک، معنای آرامش بخشیدن را از والدین می آموزد ویاد می گیرد که چگونه نیازهای خود را کنترل کند و در زندگی، چگونه خود را در برابر مشکلات، آرام نگه دارد.
احساسات فرزندتان را بپذیرید و آن را تایید کنید. به او بگویید که نمی تواند احساساتش را انتخاب کند اما باید یاد بگیرد که با آن احساسات، چه کند و چگونه آنها را بروز دهد.
با او همدردی کنید. زمانی که برای احساس ناراحتی یا عصبانیت فرزند خود، نمی توانید کاری انجام دهید، بهترین کار، همدردی با اوست.
انسان ها، وقتی بدانند کسی هست که آنها را درک کند، راحت تر، با مشکلات احساسی خود، کنار می آیند.
همدردی کردن، به کودک کمک می کند که متوجه شود زندگی، احساسی خطرناک یا شرم آور نیست و همه،در زندگی شان، با احساسات متفاوت، درگیرند؛ همچنین او، همدردی با دیگران را یاد می گیرد. شما می توانید از این جمله ها هم کمک بگیرید: «می دانم که سخت است دست از بازی بکشی و بیایی با هم شام بخوریم اما حالا زمان شام خوردن است.»
به او اجازه دهید احساساتش را بیان کند. به جای نادیده گرفتن یا تحقیر کردن احساسات فرزندتان، به او اجازه دهید آنها را بیان کند؛
برای مثال، به او نگویید زخمی به این کوچکی که درد ندارد. با او، طوری رفتار کنید که بتواند احساساتش را برایتان بازگو کند. نادیده گرفتن خشم و ناراحتی او، سبب نمی شود دردهایش را فراموش کند، بلکه باعث می شود احساساتش را درون خود بریزد. این احساسات، نابود نمی شوند و دنبال راهی برای بروز می گردند و ممکن است خود را به صورت کابوس نشان دهند.
به احساسات و هیجانات کودکتان، گوش دهید. گاهی وقت ها، کودکان نیاز دارند احساساتتان را برایتان بازگو کنند و شما، آنها را بشنوید.
این کار، به آنها کمک می کند تا با احساس خود کنار آیند و آن را رها کنند. می توانید از جمله هایی مانند «اگر ناراحت باشی، همه ناراحت می شوند.
من کنارت هستم. می توانی با من صحبت کنی» یا «می دانم آنقدر ناراحت و عصبانی هستی که می خواهی فریاد بزنی و گریه کنی. من هم گاهی وقت ها، ایطنوری می شوم» استفاده کنید.
فرزند خود را در آغوش بگیرید و به صدای گریه او، واکنش نشان دهید. هوش هیجانی یا ارتباط های اولیه او با دیگران و اعتمادش به اطرافیان، شروع به رشد می کند.
فرزند خود را در آغوش بگیرید و به صدای گریه او، واکنش نشان دهید. هوش هیجانی یا ارتباط های اولیه او با دیگران و اعتمادش به اطرافیان، شروع به رشد می کند.
بازی «شاید…» را جدی بگیرید:
بازی «شاید…» یکی دیگر از بازی هایی است که به کودک کمک می کند احساسات گوناگون را درک کند.
وقتی که در خیابان هستید و کسی را غمگین می بینید، این بازی را شروع کنید.
اجازه دهید هر کس، دلیل ناراحتی او را حدس بزند: «شاید او دیر به محل کار خود رسیده است»، «شاید با کسی، بحث کرده است» و …
مقاله کودکان را مانند کاریکاتور بزرگ نکنیم اینجا بخون
بهترین الگو برای آنها باشید. کودکان، چیزهایی را که می بینند، انجام می دهند؛
بنابراین الگویی کامل برای او باشید.
آیا شما، وقتی عصبانی هستید، کسی را کتک می زنید؟
آیا می توانید هنگام جر و بحث، آرامش خود را حفظ کنید؟ آیا با دیگران، احساس همدردی می کنید؟ همه این کارها را نیز او، از شما می آموزد.
حرف زدن در مورد اتفاقات دردناک را به او یاد دهید. این کار، به کودک کمک می کند در زمان هایی که با اتفاقات دردناک مواجه می شود، احساسات خود را بیان کند.
زمانی برای سرگرمی و شناخت احساسات، در نظر بگیرید. یادتان باشد که کتاب ها و فیلم ها، فقط برای سرگرمی نیستند.
هنگامی که با کودکتان، کتابی را می خوانید یا فیلمی را تماشا می کنید، از او، در مورد اتفاقاتی که در کتاب رخ داده و شخصیت ها، بپرسید و درباره چیستی و چرایی این احساسات با او گفتگو کنید.
این کار باعث افزایش هوش هیجانی در کودکان میشود.
از او بپرسید «تو، چه کار می کردی اگر…؟»
شما می توانید هنگامی که در ماشین و پشت ترافیک هستید یا هنگام صرف شام دور میز، این بازی را با کودکان انجام دهید.
سوال های مختلف، به او کمک می کنند تا در مورد راه های مختلف واکنش نشان دهد و در موقعیت های مختلف، فکر کند.
برای مثال، از او بپرسید: «اگر من، تو را به خاطر کاری که نکردی، سرزنش کنم، چه کار می کنی؟»
این کار هم باعث افزایش هوش هیجانی در کودکان میشود.
در این بخش قصد داریم شما را با چند نمونه از بازی های بازیدونه آشنا کنیم با ما همراه باشید:
این بازی پر هیجان ۲ تا ۴ نفره شامل ۲۰ عدد لیوان کوچک رنگی، تعدادی کارت و یک عدد زنگ است. به هر نفر ۵ لیوان با رنگهای مختلف داده، و کارتها را در یک دسته به پشت، وسط میگذاریم. زنگ هم جایی قرار میگیرد که در دسترس همه باشد. هر بار یک کارت رو میشود و بازیکنان باید به سرعت لیوانها را بر اساس الگوی نشان داده شده در کارت بچینند. هر کس زودتر این کار را بکند، زنگ را به صدا در میآورد و کارت را از آن خودش میسازد. تقویت حافظه آنی و حافظه دیداری، افزایش سرعت عمل و قدرت تمرکز از مهمترین اهداف این بازی به شمار میرود.
مکعب چوبی تغییر چهره یه بازی هیجانی و کاربردی که به ما یاد میده چطور احساسات خودمون رو بروز بدهیم و حالت های چهرمون رو به بقیه نشون بدیم !
بچه های شما آن را دوست خواهند داشت! بچه هایی که در حین بازی یاد می گیرند بچه های شادی هستند. بازی مکعب چوبی تغییر چهره ، کودکان شما را در حین حرکت یا هنگام بازی در خانه شاد و سرگرم می کند! اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما سرگرمی دارند و ساعت ها بازی می کنند!
بازی فکری تردست از آن دسته بازیهایی است که شور و هیجان زیادی بین بازیکنان ایجاد میکند. مجموعهی چهار نفره شامل ۴ چکش لیواندار، ۲۴ لیوان رنگی (در ۶ رنگ مختلف)، یک لیوان سفید، برچسب مخصوص لیوانها، ۲۰ کارت چینش و راهنمای بازی است. هدف از این بازی افزایش دقت و تمرکز و سرعت عمل بازیکنان است و به این صورت انجام میشود که بازیکنان باید با دیدن کارت چینش، لیوانهای رنگی را به همان ترتیبی که در کارت وجود دارد با چکش لیواندار خود بردارند. با انجام این بازی کودکان با مفهوم ترتیب نیز آشنا میشوند.
این بازی شامل ۱۲ لوله آزمایش، ۲۴ توپک در سه رنگ متفاوت، ۳۶ کارت الگو و راهنمای بازی است. به هر بازیکن سه لوله آزمایش همراه با ۶ عدد توپک داده میشود. کارتهای الگو، رو به پایین، در وسط قرار میگیرند. یکی از بازیکنان یک کارت را برمیگرداند. بازیکنی که زودتر بتواند با جا به جا کردن توپهای رنگی آنها را به صورت الگوی کارت درآورد، آن کارت را به عنوان امتیاز برمیدارد. بازیکنان نباید توپ را با دست لمس کنند یا آنها را زمین بیندازند. از جمله مهارتهایی که با انجام این بازی افزایش مییابد، میتوان به هماهنگی چشم و دست، سرعت عمل، قدرت تطبیق و حل مسئله اشاره کرد.
هدف این بازی فکری افزایش تمرکز و سرعت عمل بازیکنان است؛ بدین ترتیب که بازیکنان باید با تیزبینی و سرعت عمل خود بین کارتهای بازی تصویر مشترک را بیابند و زودتر از بقیه نام آن تصویر را اعلام کنند. نکته قابل توجه اینجاست که در هر کارتی که به طور اتفاقی انتخاب شود به طور قطع یک تصویر مشترک با کارت همهی بازیکنان وجود دارد و تنها سرعت عمل برای یافتن آنها باعث دریافت امتیاز بیشتر میشود.
برای انجام بازی فکری تیزبین به چشم های تیزبین و کمی هم سرعت نیاز دارید!
پنج بازی فکری مختلف و سرگرم کننده و هیجانی در یک بازی!
بازی تیزبین یک بازی کارتی است و شامل ۵۵ کارت می باشد.
در هر کارت ۸ عدد تصویر وجود دارد .
در این کارت ها بیش از ۵۰ عدد تصویر مختلف وجود دارد .
ویژگی کارت های بازی فکری تیزبین این است که بین هر دو کارت فقط و فقط یک تصویر مشترک وجود دارد .