کتاب چطوری معذرت بخواهیم

خرید کتاب چطوری معذرت بخواهیم

وقت‌هایی که خرابکاری می‌کنیم «چطوری معذرت بخواهیم؟» چه سؤال اساسی و مهمی! نظرتان چیست که اصلاً معذرت‌خواهی نکنیم، خودمان را بزنیم به آن راه، یا دوتا پا داریم دو تای دیگر هم قرض کنیم و فرار را بر قرار ترجیح دهیم؟

آخر، بعضی وقت‌ها معذرت‌خواهی کردن از هر کار دیگری سخت‌تر است. مخصوصاً وقتی‌که دست‌مان به گلدان قدیمی توی موزه ‌خورده و ای داد بیداد… گلدان می‌شکند! بادبادک‌مان اشتباهی می‌رود توی خانه‌ی کسی که اصلاً از او خوش‌مان نمی‌آید یا به کسی تنه می‌زنیم و او از بالای نردبان تالاپی پایین می‌افتد! این‌جور وقت‌ها هرچقدر هم که سخت، باید با صدای محکم بگوییم معذرت می‌خواهم. برای اینکه عذرخواهی کردن را تمرین کنیم، می‌توانیم خودمان را جای تک‌تک شخصیت‌های این کتاب بگذاریم و ببینیم آن‌ها موقع اشتباه کردن چطور عذرخواهی می‌کنند.

کتاب غیرداستانی «چطوری معذرت بخواهیم؟» کتابی فانتزی و تصویری است. در این کتاب، نویسنده، که خود تصویرگر است، نگاهی طنزآمیز به اتفاقات دارد و با قرار دادن جانوران در موقعیت‌های خرابکارانه به کودکان کمک می‌کند ترس‌شان را از عذرخواهی کردن کنار بگذارند. راستش را بخواهید فرقی نمی‌کند که ما آدم‌بزرگ باشیم یا کوچولویی ریزه‌میزه، در هر حال می‌توانیم عذرخواهی کردن را یاد بگیریم! ‌

کارشناسان می‌گویند:

اسکول لایبری ژورنال (School Library Journal):خوانندگان به کمک متن سرراست و مستقیم کتاب یاد می‌گیرند که «همه اشتباه می‌کنند» و در این مواقع «بهترین راه معذرت‌خواهی است». کتاب مقصودش را با استفاده از تمثیل‌های بامزه و خنده‌دار، از معذرت‌خواهی واقعی و الکی به صورت کامل به کودکان می‌رساند. تصویرسازی‌های کتاب بسیار سرگرم‌کننده هستند.

درباره‌ی نویسنده:

دیوید لروشل (David Larochelle) از سال 1988 مشغول نویسندگی و تصویرسازی است. کتاب‌های او تاکنون جوایز زیادی از جمله جایزه بادبادک طلایی و جایزه‌ی مینوستا را برده است. دیوید قبلا معلم دبستان بوده، او عاشق معما، بازی‌های فکری و میوه‌آرایی است.

خوانندگان می‌گویند:

• این کتاب هر چیزی را که یک کتاب کودک باید داشته باشد دارد: سرگرم‌کننده، مفرح و البته آموزنده. این کتاب محبوب من و بچه‌هایم است.
• این کتاب برای هر خانواده‌ای که بچه دارد لازم است. کتاب رویکرد درستی نسبت به این موضوع مهم دارد.

قسمتی از صفحات کتاب رو باهم میخونیم:

اصلا بهانه نیاور.

این جوری نگو! من همیشه خیلی حواس جمع هستم، اما یک هو زانو درد گرفتم و یک پشه صاف رفت توی گلویم و من می خواستم هرطور شده نیفتم توی آن چاله ی خطرناک پیاده رو و اگر نردبان جناب عالی این همه جا نگرفته بود، تصادف نمی کردیم.

این جوری بگو! آخ، ببخشید که خوردم بهت.