کتاب این منم (هلن کلر)

خرید کتاب این منم (هلن کلر)

و هیچ چیز جلودارم نیست!

«هلن کلر» وقتی خیلی کوچک بود، یک بیماریِ نادر گرفت و این بیماری او را نابینا و ناشنوا کرد. او ناگهان متوجه شده بود که دیگر نه می‌تواند ببیند و نه چیزی را بشنود و برای همین ارتباط برقرار کردن با دنیای بیرون و اطرافیان برایش تقریباً ناممکن شده بود.

وقتی هلن شش ساله بود، با فردی آشنا شد که زندگی‌اش را برای همیشه عوض کرد؛ معلمش، «آن سالیوان». با کمک‌های خانم سالیوان، هلن یاد گرفت که چطور با زبان اشاره صحبت کند و خط بریل را بخواند. او که حالا می‌توانست خودش را به دیگران ثابت کند، در بزرگسالی به یک فعال اجتماعی تبدیل شد و مردم را به جنگ با ناتوانی‌ها و دیگر مشکلات تشویق می‌کرد.

این معلم با روش شگفت‌انگیز خود نقش پررنگی در زندگی هلن بازی کرد و موفق شد او را از دنیای خاموش و سرد خودش بیرون بیاورد. وقتی هلن شروع به یادگیری کرد، دیگر هیچ‌چیز جلودارش نبود. او جلو رفت و پیشرفت کرد. علاوه‌بر زبان انگلیسی به چند زبان دیگر هم مسلط شد و به دانشگاه رفت. او برای همگانی کردن آموزش برای بچه‌های نابینا و ناشنوا و دارای معلولیت بسیار تلاش کرد. هلن به بچه‌ها توصیه‌هایی می‌کند. اینکه برای رسیدن به هدف‌هایی که دارند، چطور از موانع عبور کنند و به راه‌های دور‌و‌برشان توجه کنند.

مجموعه‌کتاب‌های «آدم‌های معمولی جهان را تغییر می‌دهند» با زبانی ساده زندگینامه‌ی قهرمان‌های بزرگ جهان را بیان می‌کند. این کتاب‌ها با محوریت مشخصات و ویژگی‌های خاص قهرمانان بزرگ الهام‌بخش کودکان است تا در زندگی از هیچ چیز جدیدی نهراسند و هرگز دست از تلاش برای رسیدن به اهدافشان برندارند. زبان داستان این کتاب‌ها ساده و شیرین است و لحن طنزگونه‌ی آن توجه کودکان علاقه‌مند به داستان‌های غیرتخیلی را جلب می‌کند. داستان زندگی هریک از افراد تأثیرگذار از زبان خودشان بیان می‌شود و این حس صمیمت خاصی برای مخاطب ایجاد می‌کند. در قسمت پایانی کتاب هم سال‌شماری از زندگی او به همراه تصاویری واقعی از زندگی آن شخصیت آورده شده است.

درباره‌ی نویسنده:

برد ملتزر (Brad Meltzer) بیشتر رمان‌های مهیج تاریخی می‌نویسد. البته در همه‌ی سبک‌ها، از تاریخی گرفته تا کمدی آثار بسیاری دارد. ملتزر در نیویورک بزرگ شده، اما بعدها به فلوریدا رفته؛ بِرَد اولین فردی است که در خانواده‌اش به کالج و دانشگاه رفته.
او علاوه بر نویسندگی، یک برنامه‌ی تلویزیونی هم دارد و از این طریق به فعالیت‌های اجتماعی مختلفی می‌پردازد. او به حفظ و نگه‌داری خانه‌ای که سوپرمن در آن خلق شده کمک کرد؛ داستان این خانه را روایت کرده و مزایده‌ای به راه انداخت که بیش از صد هزار دلار پول از دوستداران سوپرمن جمع شد. اولین سخنرانی او در تِدتاک به نام «چگونه نویسنده‌ی آگهی ترحیم خود باشیم» بیش از پنجاه هزار بار در این سایت دیده شده است. همین امر سبب شد مسئولان این برنامه تصمیم بگیرند برای دومین بار هم از او دعوت کنند. سخنرانی دوم برد با عنوان «داستان زندگی‌ات را بنویس، تاریخ را بنویس» هشتاد هزار بازدیدکننده داشت. او در حوزه‌ی اجتماعی، کمک به سازمان‌های مختلف غیرانتفاعی با هدف ارتقای سطح سوادآموزی در ایالت فلوریدا هم بسیار فعال است و کارهای مؤثری انجام داده است.

خوانندگان می‌گویند:

• کتابی که کودکان آن را به‌سادگی می‌خوانند. حتی این کتاب را می‌شود در مسیر بیست دقیقه‌ای راه مدرسه مطالعه کرد، می‌توانید با کودکان‌تان درباره‌ی زندگی‌ پرفرازونشیب و حیرت‌انگیز قهرمانان کتاب صحبت کنید. این داستان‌ها انگار در ذهن بچه‌ها حک می‌شود، حتی بعد از گذشت چند ماه، آنها اسم افراد و اتفاقات داستان را به یاد دارند و در مورد آن صحبت می‌کنند. من تمامی این مجموعه را چند ماه پیش خریدم و پیشنهاد می‌کنم که حتما بخرید.
• این کتاب‌ها بی‌نظیرن! به‌عنوان یک والد و یک معلم، واقعا از این کتاب‌ها راضی هستم، مخصوصا قسمت هلن کلر، زیرا به زیبایی نگاشته و نگارش شده است. دختر 6 ساله‌ی من خیلی از فهمیدن خط بریل شگفت زده شد و به دوستانش در مدرسه این کتاب را نشان داد.
• احتیاجی به گفتن نیست که این کتاب‌ها عالی هستند، این کتاب باعث می‌شود که دختر 4 ساله‌ی من بتواند با هلن کلر همدردی کند. ولی چیزی که این کتاب را برای من متمایز کرد این بود که دخترم به همراه هلن خواندن را می‌آموخت، مثلا وقتی آن سالیوان (مربی) به هلن می‌آموخت که چگونه کلمه آ-ب یا ع-ر-و-س-ک را بنویسد، دختر من هم این کلمات را تکرار می‌کرد و آنها را یاد گرفت و همچنین با خط بریل نیز آشنا شد. همه‌ی این کتاب‌ها قدرت پشتکار و سخت‌کوشی و خودباوری را نشان می‌دهد.این مجموعه واقعا فراتر از انتظار است.

قسمتی از صفحات کتاب رو باهم میخونیم:

آن روز مهم ترین روز زندگی ام بود. شش ساله بودم.

از آن همه عجله ی مادرم فهمیده بودم قرار است اتفاق مهمی بیفتد.

در ایوان منتظر ایستاده بودم و گرمای آفتاب را روی صورتم حس می کردم.

یک نفر به سمتم آمد… قدم هایش را حس می کردم.

دست هایم را جلو بردم. فکر می کردم مادرم است. او من را بغل کرد.

اسمش «آن سالیوان» بود، معلمی که زندگی ام را تغییر داد.